‘Naar’ het Land van Galilea
Galilea was een vertrouwde plek voor de leerlingen van Jezus. Ze hadden er zoveel rondgetrokken en beleefd. Ze kenden er elk plekje en elke plaats riep een herinnering op. Dat voelde goed aan. Ze voelden zich er thuis. Toen Jezus gestorven was, was Jeruzalem een vreemde, onveilige stad en zij trokken terug naar Galilea. Niet om zich terug te trekken in een beschermde, veilige omgeving maar om in hun thuisland Jezus aan huis te brengen.
Ook wij willen worden als het land van Galilea. Daar ligt een schat, toen en nu. Daar begint het allemaal met God, in dat land, de plek van ontmoeting met Christus.
Galilea, daar begon Jezus te prediken en daar liet hij zijn licht schijnen over degenen die in de schaduw leefden. Draai je om naar Mij, zei Jezus, Ik geef je leven. Daar in het land van Galilea bood hij hoop, vertrouwen en redding aan. In dat land willen wij leven.
In het land van Galilea zullen de leerlingen, na Jezus’ dood, weer de levende Christus ontmoeten te midden van de mensen.
Te midden van het leven van elke dag van elke mens in Ellikom, Gruitrode, Meeuwen, Neerglabbeek en Wijshagen, de leefgemeenschappen in het land van Galilea, daar ontmoeten we Jezus, brengen we hem ter sprake en gaan we met hem op pad om nieuw leven te brengen. We blijven niet aan het graf staan om te jammeren om wat verdween maar nemen het woord in handen om een rechtvaardige samenleving op te bouwen, een nieuw, beloofde land van vrede en geluk, van gelijkheid en respect voor verscheidenheid, van rijkdom voor iedereen.
Het land van Galilea is een stukje Oudsbergen, temidden van andere dorpen en gemeenschappen waar het voor velen goed is om te leven en waar anderen nauwelijks rond komen. Voor allen is er plaats, voor de minsten eerst.
Het land van Galilea is een stukje Oudsbergen dat vroeger een rijk rooms leven kende en waar nu God een ‘thuisloze’ lijkt te worden. Bij allen mag Hij thuis komen.
Het land van Galilea is een stukje Oudsbergen waar elke dorp een eigen geschiedenis kent en waar nu samen een verhaal wordt ontdekt van Jezus, die er al weldoende rondging en rondgaat. Overal mag Hij liefde brengen.
Het land van Galilea is een stukje Oudsbergen waar we voor elkaar zorg willen dragen zoals voorheen en waar we nu, meer nog dan voorheen, gastvrij willen leven, Jezus en de mensen met open armen willen ontvangen. Hier mag Hij gast en gastheer zijn.
Het land van Galilea is een stukje Oudsbergen waar Jezus overal kan komen en wonen, een naaste buur, een goed mens, je kan (H)hem daar overal tegenkomen.
We wonen en leven al in het land van Galilea en toch willen we er naar toe. Naar die vele plaatsen en mensen op het dorpsplein, in buurten en uithoeken, daar willen we Jezus ontmoeten. Steeds in beweging, steeds doorgaan en af en toe stilvallen, onderweg naar een nieuwe parochie, het land van Galilea, een stukje Oudsbergen, waar ons hart geborgen ligt, waar we liefde brengen. Een verbond wordt gesloten tussen de geloofsgemeenschappen van Ellikom, Neerglabbeek, Gruitrode, Wijshagen en Meeuwen: ‘bond’genoten zullen we zijn, in Jezus verbonden met elkaar.
Alles voor allen
Aan de pastorale eenheid wordt de opdracht toevertrouwd om op pastoraal vlak als het ware “alles voor allen” te zijn. De pastorale eenheid, als netwerk van geloofskernen, maakt de zending van de vroegere parochies waar, namelijk om gemeenschap rond Jezus en ‘ruimte voor Godsontmoeting’ te zijn.
Dit betekent dat de pastorale eenheid instaat voor de drie grote domeinen van de pastoraal: liturgie en gebed, catechese en verkondiging, diaconie en solidariteit. De pastorale eenheid voert ook een gemeenschappelijk beleid voor de materiële zorg.
Essentieel om een eenheid te vormen is dat de plaatselijke geloofskernen, zoals de huidige parochies in de pastorale eenheid zullen genoemd worden, niet meer een autonoom pastoraal beleid voeren, maar zich inschakelen in het gemeenschappelijk beleid en programma van de pastorale eenheid. Dit betekent niet dat alles op één plaats moet gebeuren. Pastorale activiteiten kunnen plaatsvinden op verschillende locaties voor zover er voldoende gemeenschap is en er plaatselijk ook voldoende draagkracht is. Eenheid groeit ook van onderuit. Levengevende initiatieven van een geloofskern kunnen opengesteld worden voor gelovigen van andere geloofskernen. Geloofskernen kunnen rond gelijkaardige lokale initiatieven de krachten bundelen of samen nieuwe initiatieven ontwikkelen. Ook dan nog blijft er ruimte voor specifieke lokale activiteiten. Dit alles gebeurt in nauw overleg met het team van de pastorale eenheid.
Team van de pastorale eenheid
Het beleid van de pastorale eenheid wordt gevoerd door een ‘team van de pastorale eenheid’ (TPE). Dit team is verantwoordelijk voor een gemeenschappelijk pastoraal beleid. Naast de pastoor(s), diaken(s) en parochieassistent(en) die benoemd zijn in het territorium van de pastorale eenheid, maken ook altijd minstens een 4-tal leken-vrijwilligers deel uit van dit team (in totaal 6 à 10 personen om het team werkbaar te houden). Zij dragen samen de zorg voor alle geloofskernen van de pastorale eenheid. De leden van het team vertegenwoordigen niet bepaalde plaatselijke geloofskernen, maar zij zorgen wel voor een goed contact met hen. Kerkrechtelijk ligt de eindverantwoordelijkheid voor de pastorale eenheid bij de pastoor-moderator.
Het team van de pastorale eenheid moet reëel contact en voeling hebben met alle geloofskernen van de pastorale eenheid. Dit is noodzakelijk omdat het perspectief wisselt van samenwerking van parochies (federatie) naar een pastorale eenheid.
Het team zorgt voor evenwicht tussen de verschillende niveaus: de pastorale eenheid, de grotere pastorale verbanden (het dekenaat Bree en het bisdom)) en de levengevende elementen die in plaatselijke geloofskernen of in andere christelijke gemeenschappen bestaan.
Een teamlid wordt gemandateerd door de bisschop en dit mandaat geldt in principe voor 5 jaar en is verlengbaar.
Nieuwe teamleden die aansluiten na de installatie van de pastorale eenheid kunnen hun taak opnemen. Ze worden verondersteld een eerstvolgende vorming te volgen, waarna zij een officieel mandaat ontvangen.
Wie maakt er deel uit van het team van de pastorale eenheid Land van Galilea Oudsbergen?
Jan Beliën, pastoor
Liliane Peeters, parochie-assistente
Marc Verbeiren, diaken
Vital Geelen, moderator
Liesbet Schrooten
Ria Voet
René Luyten
Ruimer pastoraal beraad
Twee tot drie keer per jaar vindt een ruimer pastoraal beraad (RPB) plaats om thema’s te bespreken die voor het geheel van de pastorale eenheid belangrijk zijn.
Er vindt zeker een pastoraal beraad plaats vooraleer het team van de pastorale eenheid beslissingen neemt die ingrijpende wijzigingen in het pastoraal beleid inhouden.
Dit pastoraal beraad is de uitdrukking van het gegeven dat we samen Gods volk onderweg zijn.
Op het pastoraal beraad worden de mensen uitgenodigd die actief zijn in de plaatselijke geloofskernen en zo mogelijk ook andere actoren in de pastorale eenheid, bv. gelovigen uit het onderwijs, de categoriale zorg, het middenveld, de nieuwe bewegingen of een religieuze gemeenschap. Iedereen die wil meedenken over de uitbouw van de pastorale eenheid is hierin welkom.
Voor elk van de drie pijlers van de pastorale zorg (liturgie en gebed, catechese en verkondiging, diaconie en solidariteit) alsook voor de materiële zorg groeien de verschillende geloofskernen geleidelijk naar elkaar toe. Dit gebeurt door overleg waarin goede ervaringen worden uitgewisseld, afspraken worden gemaakt om de werking op elkaar af te stemmen en kansen tot samenwerking worden benut.
Plaatselijke geloofskernen of parochies
Ze blijven een belangrijke rol spelen in de nabijheid aan mensen, als concreet maken van diaconie (bv. ziekenbezoek, bezoeken van rouwenden), als plaatsen voor gebed (bv. op weekdagen, gebedsvieringen scholen) en voor liturgie (uitvaarten, huwelijken, eucharistievieringen op bijzondere momenten, …) en als ondersteuning in de individuele geloofsgroei (bv. Bijbelgroep of toeleiden naar volwassenencatechese).
Waar op dit ogenblik een parochieteam bestaat, kunnen leden van dit parochieteam doorgroeien naar het team van de pastorale eenheid of medewerking verlenen aan overleg/coördinatie van het beleid in de pastorale eenheid.
Ook als ploeg kunnen ze verder lokaal dienstbaar zijn, namelijk als ‘plaatselijk pastoraal team’ (PPT). Dit plaatselijk pastoraal team staat in voor de praktische uitwerking ter plaatse van het pastoraal beleid van de pastorale eenheid.
Het plaatselijk pastoraal team evalueert, ontdekt en signaleert plaatselijke pastorale noden. Het kan aan het team van de pastorale eenheid voorstellen voor het beleid doen. De leden van het plaatselijk pastoraal team zijn de bezielers van bewogenheid en van de eenheid van de plaatselijke geloofskern in het grotere geheel van de pastorale eenheid. Leden van het plaatselijk pastoraal team of – wanneer er geen team is – individuele gelovigen van ter plaatse fungeren als plaatselijke contactpersoon en dit in nauwe samenwerking met het team van de pastorale eenheid.
Tekst gebaseerd op beleidsnota bisdom Hasselt ‘Op weg naar een pastorale eenheid’